30 Αυγούστου 2012
Η διοίκηση της εταιρίας (Kleijnen-Μανιάτη) εξακολουθεί με αμείωτη ένταση την προσπάθειά της να καταργήσει τα περισσότερα από τα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων της.
Μετά την πρώτη εκβιαστική προσπάθεια που έγινε στις αρχές Αυγούστου, με το δίλημμα ή αποδέχεστε αυτό που σας προτείνω ή θα σας κάνω ατομικές συμβάσεις, την οποία απέκρουσαν με την στάση τους οι εργαζόμενοι, επανήλθε πάλι με το ίδιο δίλημμα.
Σήμερα καλούνται οι εργαζόμενοι, από την προσωπάρχη κα Μανιάτη, να αποφασίσουν αν αποδέχονται την ΕΣΣΕ που τους προτείνει ή αν προτιμούν ατομικές συμβάσεις. Φαίνεται ότι η δημοκρατική συνείδηση της δεν της επιτρέπει άλλου είδους συμπεριφορά εκτός από τον ωμό εκβιασμό.
Στην πρότασή της καταργεί ακόμη και το επίδομα Γάμου το οποίο υπάρχει τόσο στην ΕΓΣΣΕ της ΓΣΕΕ όσο και σε όλες τις κλαδικές συμβάσεις. Ξεπερνώντας και αυτή την καταστρεπτική λογική των αντιδραστικών και αντεργατικών Μνημονιακών νόμων που μας οδήγησαν στην ύφεση, ισοπεδώνει όλα τα επιστημονικά επιδόματα, εξισώνοντάς τα και μειώνοντας τα, καταργεί το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας και το επίδομα πολυετίας, καταργεί τα υπάρχοντα κλιμάκια μειώνοντας ταυτόχρονα και τους βασικούς μισθούς. Τέλος καταργεί δεκάδες άλλα επιδόματα και παροχές που προέβλεπε ή μέχρι τώρα Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Οι αλλαγές αυτές οδηγούν σε μειώσεις άνω του 35% (από 20% έως πάνω από 50%). Βέβαια η κα Μανιάτη δήλωσε (προφορικά) ότι η εταιρία δεν έχει πρόθεση να κάνει τέτοιες μειώσεις σε ατομικό επίπεδο. Αρνείται βέβαια αυτό που δήλωσε να αποτυπωθεί ως δέσμευση (διασφάλιση) στο κείμενο της ΕΣΣΕ. Γιατί άραγε; Τι θα γίνει μετά από ένα χρόνο; Πώς διασφαλίζεται ότι δεν θα γίνεται αντικατάσταση παλαιών εργαζομένων με νέους, κατά πολύ φθηνότερους; Από πότε κατοχυρωμένα επί χρόνια κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα βαφτίζονται «οικιοθελείς παροχές» της εταιρίας ; Πότε θα αρχίσουν να κόβονται και μέχρι ποιού σημείου; Πως θα προστατευθεί ο εργαζόμενος από αυθαιρεσίες της διοίκησης (οι προθέσεις της οποίας ήδη έγιναν φανερές) ;
Με λίγα λόγια, σε μια περίοδο που όλοι οι εργαζόμενοι έχουν υποστεί σοβαρές μειώσεις στο οικογενειακό τους εισόδημα από τους δυσβάστακτους φόρους που τους επέβαλε η ασκούμενη πολιτική και απειλούνται με περαιτέρω επιβαρύνσεις, η διοίκηση της ΑΧΑ , της οποίας η θέση στην αγορά είναι ισχυρή και τα αποτελέσματά της θετικότατα και κερδοφόρα, αντί να προστατεύσει και να βοηθήσει το προσωπικό της να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, έρχεται να επιβάλλει μεγαλύτερες ακόμη απώλειες !
Ποια όμως είναι η πραγματική ανάγκη που επιβάλλει τέτοιες συμπεριφορές. Μόνο μία. Η λογική ότι τώρα που βρήκαμε την ευκαιρία και ο καθένας μέσα σε απόγνωση και φόβο προσπαθεί να αντιμετωπίσει μόνος του τα προβλήματά του, θα περάσουμε ότι θέλουμε με στόχο αύριο να έχουμε ένα φθηνό εργατικό δυναμικό και ακόμη μεγαλύτερα κέρδη.
Η λογική απάντηση των εργαζομένων σε κάθε εργασιακό χώρο περιέχει τα παρακάτω :
- Εκτιμούμε τις εξελίξεις σε οικονομικό επίπεδο για την χώρα και τον κλάδο.
- Εκτιμούμε τις απώλειες στο εισόδημά μας και τις νέες ανάγκες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
- Εκτιμούμε τις πραγματικές δυνατότητες της εταιρίας μας, η οποία τις απέκτησε και με την δική μας σημαντική συνεισφορά.
- Επιδιώκουμε την υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που ως ελάχιστο προαπαιτούμενο θα περιέχει διασφαλίσεις για τις θέσεις εργασίας μας και για τις συμφωνηθείσες αμοιβές και παροχές.
- Απαιτούμε ουσιαστικό και αιτιολογημένο διάλογο με την διοίκηση.
Μόνο μέσα από τέτοια διαδικασία γίνεται ουσιαστική δημοκρατική διαβούλευση μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων.
Η επιθετική στάση της διοίκησης της ΑΧΑ μπορεί να περάσει μόνο αν κυριαρχήσει ο φόβος και η απομόνωση. Η σταθερή και ενωτική στάση όλων θα αναγκάσει την διοίκηση σε υποχωρήσεις. Σήμερα στο απαράδεκτο δίλημμα που τίθεται από την κα. Μανιάτη η απάντηση πρέπει να είναι μόνο μία. ΟΧΙ !
